Łotwa to malutki kraj w Europie Północnej, położony na wschód od Danii, nad Morzem Bałtyckim. Dzięki lupie można zobaczyć na mapie Łotwę, graniczącą z Estonią na północy, Rosją i Białorusią na wschodzie oraz Litwą na południu.

Ten niewielki kraj stał się potęgą w branży pelletu drzewnego, która może konkurować z Kanadą. Rozważmy następujący fakt: Łotwa produkuje obecnie 1,4 miliona ton pelletu drzewnego rocznie z obszaru leśnego o powierzchni zaledwie 27 000 kilometrów kwadratowych. Kanada produkuje 2 miliony ton z obszaru leśnego 115 razy większego niż Łotwa – około 1,3 miliona hektarów kwadratowych. Każdego roku Łotwa produkuje 52 tony pelletu drzewnego na kilometr kwadratowy lasu. Aby Kanada dorównała temu, musielibyśmy produkować ponad 160 milionów ton rocznie!

W październiku 2015 roku odwiedziłem Łotwę na spotkaniach Europejskiej Rady ds. Pelletu – organu zarządzającego programem certyfikacji jakości pelletu ENplus®. Dla kilku z nas, którzy przybyli wcześniej, Didzis Palejs, prezes Łotewskiego Stowarzyszenia Biomasy, zorganizował wizytę w fabryce pelletu należącej do SBE Łotwa Ltd. oraz w dwóch obiektach do przechowywania i załadunku pelletu drzewnego w porcie w Rydze i porcie Marsrags. Producent pelletu Latgran korzysta z portu w Rydze, a SBE z firmy Marsrags, położonej około 100 kilometrów na zachód od Rygi.

Nowoczesna fabryka pelletu SBE produkuje 70 000 ton pelletu drzewnego rocznie dla europejskich rynków przemysłowych i ciepłowniczych, głównie w Danii, Wielkiej Brytanii, Belgii i Holandii. SBE posiada certyfikat ENplus dotyczący jakości pelletu i wyróżnia się tym, że jest pierwszym producentem pelletu w Europie i drugim na świecie, który uzyskał nowy certyfikat zrównoważonego rozwoju SBP. SBE jako surowiec wykorzystuje kombinację pozostałości tartacznych i wiórów. Dostawcy surowców pozyskują drewno okrągłe niskiej jakości, rozdrabniając je przed dostawą do SBE.

W ciągu ostatnich trzech lat produkcja pelletu na Łotwie wzrosła z nieco niespełna 1 miliona ton do obecnego poziomu 1,4 miliona ton. Istnieją 23 wytwórnie pelletu o różnej wielkości. Największym producentem jest AS Graanul Invest. Po niedawnym przejęciu firmy Latgran łączna roczna zdolność produkcyjna Graanul w regionie bałtyckim wynosi 1,8 miliona ton, co oznacza, że ​​ta jedna firma produkuje prawie tyle, co cała Kanada!

Łotewscy producenci depczą obecnie Kanadzie po piętach na rynku brytyjskim. W 2014 r. Kanada wyeksportowała do Wielkiej Brytanii 899 000 ton pelletu drzewnego w porównaniu z 402 000 ton z Łotwy. Jednak w 2015 r. łotewscy producenci zmniejszyli tę różnicę. Na dzień 31 sierpnia Kanada wyeksportowała do Wielkiej Brytanii 734 000 ton, a Łotwa wyeksportowała niewiele ponad 602 000 ton.

Lasy Łotwy są produktywne, a ich roczny przyrost szacuje się na 20 milionów metrów sześciennych. Roczne zbiory wynoszą zaledwie około 11 milionów metrów sześciennych, co stanowi zaledwie połowę rocznego wzrostu. Głównymi gatunkami handlowymi są świerk, sosna i brzoza.

Łotwa jest krajem byłego bloku sowieckiego. Chociaż Łotysze wyrzucili Sowietów w 1991 r., istnieje wiele rozpadających się pamiątek po tamtej epoce – brzydkie budynki mieszkalne, opuszczone fabryki, bazy morskie, budynki gospodarcze i tak dalej. Pomimo tych fizycznych przypomnień obywatele Łotwy pozbyli się komunistycznego dziedzictwa i przyjęli wolną przedsiębiorczość. Podczas mojej krótkiej wizyty stwierdziłem, że Łotysze są przyjacielscy, pracowici i przedsiębiorczy. Łotewski sektor pelletu ma duże możliwości rozwoju i ma zamiar nadal pozostać światową siłą.